Radio-interview met Sam Pormes en Herman Meijer, 3-4-2006

Contents: ------- 1.) Radiointerview with Sam Pormes and Herman Meijer (EO Radio, Transcription Secr. Gerakan Maluku) 2.) Sam Pormes' Party Council: Unprejudiced or Unexperienced? (Secr. Gerakan Maluku) Radio-interview met Sam Pormes en Herman Meijer, 3-4-2006 ------- EO Radio I, De Ochtenden, 3-4-2006 Sam Pormes(SP) blijft lid van Groenlinks. De afgelopen zaterdag besloot de Partijraad (het hoofdorgaan van de partij) dat het royement onterecht was. Pormes heeft de Partij dus niet onvoldoende geïnformeerd over zijn activiteiten in het verleden, en hij is integer genoeg om in de Eerste Kamer Groenlinks te blijven vertegenwoordigen. Partijvoorzitter Herman Meijer (HM) trok zijn conclusie en trok zich terug als partijvoorzitter. Maar eerst spreek ik met Pormes: EO: Goede morgen meneer Pormes. SP: Goede morgen. EO: U bent weer gewoon lid van Groenlinks, wat betekent dat voor U? SP: Nou ja, dat ik gewoon weer lid ben van Groenlinks. EO: Ja, en heeft U in het verleden niet gedacht: nou, het kan me gestolen worden, ik ga voor mezelf verder, of ik sluit me aan bij een andere partij? SP: Nou, dat eerste niet; het tweede heb ik wel overwogen. EO: Dat heeft U wel overwogen? SP: Ik heb wel overwogen om de partij te verlaten, ja. EO: Ja, en U dan aan te sluiten bij een andere partij? SP: Nou ja, goed, ik vind dat je altijd moet kiezen, dus ik heb dan ook overwogen: wie zou dat dan kunnen zijn? EO: Maar wie zou dat dan kunnen zijn? SP: Dat blijft natuurlijk wel op de linkerflank. EO: Partij van de Arbeid? SP? SP: Nou ja, tot die conclusie was ik nog niet gekomen, maar mijn overtuiging ging duidelijk naar links. EO: Ja, nou oké, dat is duidelijk. Waarom heeft U er toch voor gekozen om de strijd aan te gaan, en waarom wilt U lid blijven van een partij, waarvan het kader U niet ziet zitten, en zo hard zijn best heeft gedaan om U toch te royeren? SP: Ja, omdat die partij bestaat uit 23.000 mensen, en ik ben ervan uitgegaan, dat we dezelfde waarden delen, en natuurlijk is het belangrijkste verweer dat ik heb aangevoerd, dat het hele onderzoeksrapport niet deugt, dat heb ik al vele malen gezegd, maar ook aangetoond. Het is jammer dat dit ook heeft moeten leiden tot het aanspannen van een kort geding, dat ik ook heb gewonnen, en het is gewoon triest, oké… EO: Ja, maar het was U dus heel wat waard, want U bent de strijd aangegaan, terwijl U ook had kunnen zeggen: nou, ik gooi de handdoek in de ring. SP: Ja, nou ja, maar zo zit ik niet in mekaar. EO: Nee, U vond dat de strijd gestreden moet worden. Was U zaterdag aanwezig bij de Partijraad? SP: Ja, ik heb mij kunnen verdedigen. EO: Ja, en had U van tevoren ook al de hoop dat het royement zou worden ingetrokken? SP: Ja natuurlijk hoop je dat; en het blijft natuurlijk altijd gissen. EO: Ja, maar had U het gevoel dat het goed zou komen, toen, of niet? SP: Nee, maar ik had ook niet het gevoel dat het niet goed zou komen. Dat is een heel neutraal gevoel. EO: He, he, toch vind ik het een beetje raar, U zat daar toch wel met een bepaalde verwachting. SP: Nou, je hoopt alleen maar wat, en verwachten doe je niet echt meer. EO: Nee SP: Maar je hoopt natuurlijk wel dat de Partijraad (het zijn verstandige mensen die gekozen zijn door afdelingen), dat ze in ieder geval kijken naar het dossier. Het voordeel daarbij is natuurlijk dat ze heel ONBEVANGEN zijn, omdat het een nieuw aangetreden Partijberaad is geweest, en ik zal niet gaan proberen om hun afwegingen te interpreteren, want het was een schriftelijke stemming, dus ik weet het niet, wie voor en wie tegen was. Het enige wat ik weet is dat zij alles hebben meegewogen en tot het besluit zijn gekomen, dat het middel royement niet juist is. EO: Ja, het was natuurlijk buitengewoon verheugend voor U. Heft U daarna ook nog uit de Eerste Kamerfractie gesproken, ja, Uw fractiegenoten in feite, ja? SP: Ja, want twee van mijn fractiegenoten waren ook aanwezig. Leo Platvoet en Diana Wolff en ik hebben na afloop een afspraak gemaakt om in alle rust in de fractie te praten. EO: Dat was dus een prettig gesprek? SP: Nee, dat gesprek moet nog plaatsvinden, EO: ..ja, die afspraak.. SP: ..ja, ik heb een heel zakelijke inslag van dat we gewoon afspraken maken om hier over te praten. EO: Oké, nou is voorzitter Herman Meijer opgestapt door dit besluit van de Raad. Ja, wat vindt U daarvan? SP: Ik vind het natuurlijk heel triest voor Herman Meijer, jammer, gewoon als persoon, en hij is overigens wel heel zuiver geweest; hij heeft dat ook een beetje aangekondigd, en dat heeft mij dus niet verrast. EO: Hadden de andere bestuursleden ook op moeten stappen? SP: Nee, ik vind dat echt een kwestie van het Partijbestuur, en daar ga ik niet over. EO: Maar dat hij is opgestapt vindt U wel terecht? SP: Ja, dat denk ik wel en het is ook terecht, hm, ja er moet wel een bestuur aanblijven natuurlijk, omdat er een heleboel andere zaken te regelen zijn. Kijk, onze belangen zijn dus meer dan Pormes alleen. EO: Ja, goed, dat is duidelijk ook. Hoe, de afgelopen periode was U op non-actief; heeft U toen wel gefunctioneerd, bent U wel bij vergaderingen geweest; hoe ging dat? SP: Nee, ik ben niet op non-actief gezet; ik heb de kamervoorzitter medegedeeld dat mijn politieke activiteiten worden opgeschort tot na de procedure. EO: Ja, dat betekent dat U dus ook wel bij vergaderingen en zo kon zijn? SP: Nee, wat ik wel heb gedaan is dat ik het dossier heb gevolgd, en mijn collega’s, die bepaalde dossiers beheren, heb ik in zoverre voorzien van mijn eigen advies daarin, en, nou ja, ik heb nog wat publieke optredens gedaan. EO: U kunt zo weer aanschuiven in de bankjes van de Eerste Kamer? SP: Dat zou wel de meest wenselijke situatie zijn. EO: Ja, vrijdag is dat gesprek met de fractiegenoten, en de voorzitter ook, mevrouw Diana de Wolff; gaat U vanaf volgende week dus gewoon weer meedoen in de Eerste Kamer, denkt U? SP: Dat weet ik niet, eh, er is natuurlijk wel veel gebeurd. Ik begrijp ook wel de emoties daarbij, en ik begrijp ook wel dat we met elkaar moeten praten, en in gesprek moeten blijven, en zoeken naar de meest wenselijke oplossing in deze situatie. Er is een nieuwe realiteit ontstaan en dat betekent dat we even met elkaar moeten overleggen. EO: Maar dat U weer terug kunt in de Eerste Kamer, dat is dus wel duidelijk voor U. SP: Dat is wel mijn uitgangspunt. EO: Hartelijk dank, meneer Pormes, voor deze toelichting op het ongedaan maken van het royement. --------- Aan de telefoon heb ik ook de pas afgetreden partijvoorzitter, Herman Meijer, van Groenlinks, goedemorgen, meneer Meijer. HM: Goedemorgen. EO: De Partijraad heeft het royement van Sam Pomes teruggedraaid. Had U het dan bij het verkeerde eind, toen U hem wel royeerde? HM: Nou, dat is een andere kwestie, of wij het bij het verkeerde eind hadden; kijk, het bestuur heeft er lang over gedaan om zover te komen, we hebben een onderzoek laten doen, dat buitengewoon precies is gedaan, waarmee we ook zelf zo van onder de indruk waren, en goed genoeg vonden om een besluit op te baseren. Dat hebben we naar eer en geweten gedaan en dat hebben we uiteindelijk tot een royement laten leiden, overigens zat daar natuurlijk nog wel een week tussen, waarin we aan Sam Pormes gevraagd hebben om zijn zetel op te geven, en dat heeft hij niet gedaan, en daar hebben we uiteindelijk, …en daarvoor hadden we ook geen andere keus dan om te zeggen: nou, dan moeten we ook het royement doorzetten. EO: Maar nou is Uw Partijraad zaterdag tot de conclusie gekomen, en heeft gezegd: nou, dat was niet terecht! HM: Ja. EO: U zegt, nou, ik blijf nog altijd bij die beslissing, die blijf ik vasthouden. HM: Dat geldt voor het hele bestuur; het hele bestuur staat achter de beslissing, die wij genomen hebben. EO: Ja, maar dan is natuurlijk wel de vraag hoe het kan dat de Partijraad tot een andere conclusie komt, heeft U daar een idee over? HM: Ja, dat kan, kijk, mensen kunnen over dingen verschillend oordelen, dat blijkt. EO: Ja, maar het ging toch over feiten die ook in dat rapport stonden. HM: Ja, dat iedereen heeft kunnen lezen en tot zich laten doordringen, eh, waar we, eh, kennelijk wel verschillende normen hebben kunnen hanteren. Hm, voor ons was het duidelijk, kijk, wij hebben te maken met onze taak om de integriteit van de partij te bewaken, en wij kwamen op grond van het onderzoek tot de conclusie dat in het geval van Sam Pormes er sprake was niet-integer gedrag; we vonden dit voldoende reden om een royement uit te spreken. Als anderen dat anders wegen, dan is dat hun zaak. Ik kan er ook niet op speculeren, waarom ze dat zo beoordelen. EO: Nee, maar dat heeft U neem ik aan wel verbaasd? HM: Nou, de uitslag had ik niet zo verwacht, nee, het enige risico, dat er van tevoren was, is dat er EEN NIEUWE PARTIJRAAD is MET MENSEN DIE NOG NIET ZO ERVAREN ZIJN IN DE HELE KWESTIE, die dus de verhoudingen misschien nog niet kennen, ik weet het niet, ik heb eigenlijk geen idee of ze beseffen wat ze hebben gedaan, en wat hun rol daarin is, en wat de voorgeschiedenis is geweest, en hoe zwaar ze het hebben gewogen, daar kan ik ook helemaal geen zinnig woord verder over zeggen. EO: Nee, maar U bent nu afgetreden als partijvoorzitter, en dan zou het toch logisch zijn dat ook de rest van het bestuur aftreedt. HM: Nee, het is omgekeerd gegaan: het bestuur wilde in zijn geheel aftreden, en omdat, …he, we hadden al eerder besloten dat het voor ons heel erg zwaarwegend was, het was het zwaarste besluit dat we genomen hebben in deze bestuursperiode, en ik heb hen verzocht om het bij mijn persoon te laten, en dat het bestuur zelf nog doorgaat, gewoon om de partij te besturen, omdat het anders een heel ernstige aanslag zal zijn op de partij. EO: Goed, dank U meneer Meijer voor Uw toelichting. ------------ HM: Geen dank. -------- Transcriptie: Secr. Gerakan Maluku. -------------- Sam’s Partijbestuur: onbevangen of onervaren? ----------- Groningen, 5-4-2006 ----------- Voor velen was de uitslag in de Groenlinks Partijraad op 1-4-2006 over de zaak Sam Pormes een verrassing, onder anderen door de partijvoorzitter Herman Meijer, die natuurlijk gepleit heeft voor een andere uitkomst. Toch is het misschien niet vanzelfsprekend dat Meijer had moeten aftreden. Tijden veranderen en Sam kan ook veranderen. Hij zal zich nu niet zo arrogant gedragen als in 2005. En bij hem dreunt natuurlijk de bikkelharde uitspraak van de GL-geschillencommissie ook nog na. Zo is het leven, vaak actie-reactie, dat is een natuurlijk gegeven. Dat Sam ook terughoudender is geworden in zijn optreden, was wel duidelijk uit de NOVA-uitzending op 3-4-2006, waarin hij beklemtoonde dat er in deze zaak geen winnaars zijn. Er zijn ook nog wel een paar andere redenen voor deze onverwachte uitslag. Zo heeft het Partijbestuur een nieuwe samenstelling gekregen na de gemeenteraadsverkiezingen. Pormes noemt ze meer ONBEVANGEN, Meijer noemt ze meer ONERVAREN. ’t Is maar net van welke kant je het bekijkt. Sam blijft hameren op een de gebrekkigheid van het rapport van de Geschillencommissie, maar daar hoef je niet van onder de indruk te zijn. Hij heeft bijvoorbeeld zelf onvoldoende meegewerkt door de persoonlijke confrontatie met bepaalde getuigen te weigeren. Maar het zijn onzes inziens toch die getuigen, die het Sam gemakkelijker hebben gemaakt bij zijn verdediging. Sommigen wilden namelijk ANONIEM blijven. Dat heeft Sam uitgebuit, en naar het lijkt met succes. Feitelijk zijn ze niet anoniem; de onderzoekscommissie weet wel wie het zijn, maar Sam en wij mogen het niet weten, soit! Maar als die anonieme getuigen MOLUKKERS zijn, dan hebben ze misschien met hun angsthazige gedrag Sam in de kaart gespeeld. Dat is dom, met hun anonimiteit hebben ze dan hun eigen glazen ingegooid. Dat is ook een les: MET ANONIMITEIT KOM JE NIET VER! Anonimiteit is een vorm van onvolwassenheid. Voor velen is het een rede van vreugde dat Sam Pormes in het parlement blijft; voor anderen niet. Wij menen dat als Sam zich zo zou blijven gedragen als vorig jaar, dat hij dan beter niet in het parlement kan zitten. Dat is schadelijk voor zijn partij, en ook voor de Molukse gemeenschap. DE MOLUKSE GEMEENSCHAP HEEFT ER GEEN BAAT BIJ ALS VOLKSGENOTEN BERUCHT ZIJN ALS VEROORZAKERS VAN PROBLEMEN. Sam Pormes zal de geschiedenis ingaan als een schoolvoorbeeld daarvan, door zijn politieke partij met zijn drammerige optreden in twee tegenover elkaar staande helften op te splitsen. Mensen kunnen leren. Misschien is het nog wel mogelijk om samen te werken met mensen waarvan wij overtuigd zijn dat ze op bepaalde punten glashard liegen. Iedereen komt die situaties in het leven tegen, zeker in de politiek. Maar toch moeten we met elkaar verder. Niet alleen in Groenlinks, maar ook in de Molukse gemeenschap. Mogen wij nog onze bewondering uitspreken voor Herman Meijer en zijn crew, die hard aanpakken als dat nodig is. Daar zou de Molukse gemeenschap nog wat van kunnen leren. Dan was het bijvoorbeeld met het financiële management van het vorige GIM-Synodebestuur en de toenmalige KVR niet zo verschrikkelijk uit de hand zijn gelopen. En Sam Pormes wensen we wijsheid toe. ------- Selamat Berdjuang,