22.2.07

RMS moet zich klaarmaken voor de Dialoog met Indonesië.

Contents: 1. RMS has to get ready for Dialogue with Indonesia(Secr. Gerakan Maluku) 2. Peace is possible in Papua if..... (KHNL-Honolulu; Translation Henk Oudman) 1. RMS moet zich klaarmaken voor de Dialoog met Indonesië. Groningen, 21-2-2007 ----------------------------------------- In Atjeh zijn in het politieke conflict met Indonesië waardevolle ervaringen opgedaan. Een Noorse wetenschapper, die een bijdrage heeft geleverd aan het vredesproces in Atjeh, trekt in het onderstaande artikel zijn conclusies over de situatie in Papua. Die zijn onder meer, dat de Internationale Gemeenschap in de vredesdialoog ook een rol kan spelen, maar ook dat de OPM aan deze dialoog moet deelnemen. ER IS GEEN OPLOSSING ALS DEZE NIET OOK VOOR DE OPM EEN OPLOSSING IS. Indonesië moet de OPM als een dialoogpartner accepteren. Voor Maluku is dezelfde conclusie geldig. INDONESIË ZAL DE RMS ALS EEN DIALOOGPARTNER MOETEN ACCEPTEREN, want daarop heet de RMS een historisch recht, en daar is blijkbaar internationaal gezien oog voor. Zo is internationaal de bal aan het rollen. De RMS zal zich daarvoor klaar moeten stomen, en liefst snel. Van de RMS-Regering horen we de laatste tijd weinig, maar we nemen aan dat ze hier intensief mee bezig is. Wij wensen haar succes! Selamat Berdjuang, Secr. Gerakan Maluku. -------------------------------- 2. Vrede in Papua is mogelijk als…… KHNL; 11 februari 2007 ----------------------------------- HONOLULU:Vrede is mogelijk in de door problemen geteisterde oostelijke provincie Papua, vroeger bekend als Irian Jaya. Maar, volgens een recent gepubliceerde beleidsstudie van het East-West Center Washington (ECW Washington) zal het bereiken daarvan een andere route eisen dan de weg die onlangs werd bewandeld bij de succesvolle zoektocht naar vrede in Atjeh, een andere onstabiele provincie van Indonesië. Dr. Timo Kivimäki,onderzoeker aan het Nordic Institute of Asian Studies in Kopenhagen en auteur van de recente EWC Washington publicatie : "Het op gang brengen van het Vredesproces in Papua: Partijen, Kwesties en de Rol van de Internationale Gemeenschap ", zegt dat vrede in Papua mogelijk is, maar dat het probleem complexer is dan dat waar Jakarta in Atjeh mee geconfronteerd werd. Volgens hem wordt dit o.a. veroorzaakt "doordat Papua veel meer immigranten telt en het verzet minder goed georganiseerd is". Maar de oorzaken van het probleem in Papua liggen veertig jaar eerder. Kivimäki meent dat "de hoofdoorzaak van het conflict tussen Papua en de centrale Indonesische regering te maken heeft met het Indonesische bestuur over Papua". Papua werd in 1945 tot onderdeel van Indonesië verklaard en is sinds 1963 onder Indonesisch bestuur geweest. Terwijl Jakarta in de jaren zestig haar controle over de provincie consolideerde werden pogingen ondernomen Papua te "Indonesianiseren", blijkbaar met veel succes. Volgens schattingen bedroeg de Indonesische bevolking in de provincie in 1960 ongeveer 2,5% van het totaal. Tegen het jaar 2000 werd het aantal Indonesiërs in de provincie geschat op meer dan 750000, ongeveer 35% van de totale bevolking. Jakarta maakte de kwestie nog ingewikkelder door te beginnen met een "verdeel en heers"-plan in de voormalige provincie Irian Jaya. De provincie is verdeeld in drie nieuwe provincies, waarbij twee van de nieuwe entiteiten (Papua en West Irian Jaya), die nog geen jaar geleden hun eigen gouverneur hebben gekozen, niet slechts een wettelijke status hebben, maar ook een politieke. Dit ondanks het feit dat de Wet op de Speciale Autonomie voor Papua nog steeds de vroegere provincie Irian Jaya als geheel erkent. Volgens Kivimäki draagt het feit, dat bij het voortgaande conflict tussen de diverse verzetsbewegingen van Papoea's en de troepen van Jakarta (volgens Amnesty International) meer dan 100.000 Papoea's zijn omgekomen, ook niet bij aan een klimaat dat gunstig is voor vrede. Kivimäki, die deelnam aan de succesvolle vredesonderhandelingen over Aceh, is van mening dat er, ondanks het aanhoudende verzet in Papua, zowel positieve als negatieve lessen kunnen worden getrokken uit de vredesonderhandelingen en de ervaring met de raadplegingen over de Speciale Autonomie van 2001 en 2002. Maar hij wijst er op dat "de wezenlijke lessen die Papua moet leren, te maken hebben met: de identificatie van de partners in de dialoog, de kwesties die moeten worden opgelost en de mogelijke rol van de Internationale Gemeenschap". Voor een kansrijk vredesproces in Papua zijn er volgens Kivimäki initiatieven nodig van een aantal moedige individuen, die op persoonlijke titel de relevante onderhandelingspartners en de betrouwbare externe partijen bijstaan". Hij geeft toe dat het "waarschijnlijk niet mogelijk zou zijn om alle verzetsgroeperingen bij de onderhandelingen te laten vertegenwoordigen" en dat de Papoea's een manier zouden moeten bedenken om degenen die "geen betrokkenheid bij het proces van de dialoog voelen" er bij te betrekken. Geen gemakkelijke taak, maar Kivimäki voegt er aan toe dat de verzetsbeweging in Papua "zich moet realiseren dat wanneer er eenmaal een vredesregeling is, de mobilisatie van Papoeavertegenwoordigers op een betere wijze vorm gegeven kan worden. Fouten, die het gevolg zijn van een onvolmaakte representativiteit van partijen bij vredesonderhandelingen, kunnen altijd gerectificeerd worden". Om het gebrek aan vertrouwen tussen Papua en Jakarta te overwinnen is volgens Kivimäki "de aandacht van de Internationale gemeenschap vereist." Een van de manieren waarop de Internationale Gemeenschap het proces zou kunnen bevorderen is het bieden van een platform "voor de onderhandelingen zelf en … het monitoren van de toepassing van welk vredesakkoord dan ook dat er uit voortvloeit". Kivimäki wijst er op dat vanwege het bestaan van meer complexe problemen dan die in Atjeh, een zekere mate van deelname van deze partijen ook zou moeten worden overwogen. Een van de sleutelkwesties die aan de orde moet komen bij de dialoog tussen Jakarta en Papua is volgens Kivimäki de politieke status van Papua. Maar dat is niet de enige. Hij vindt dat culturele grieven, maar ook het beperken van de immigratie, economische ongelijkheid, veiligheidskwesties en de politieke emancipatie van Papoea's moeten worden besproken bij elke vorm van dialoog tussen aanhangers en tegenstanders van Indonesisch bestuur. Ondanks de moeilijkheden denkt Kivimäki dat "als de strijdende partijen in goed vertrouwen willen onderhandelen en als zij elkaar accepteren als gelijkwaardig in de dialoog, het conflict in Papua opgelost kan worden." Dit betekent dat de regering moet accepteren dat zij met rebellen, die zij als onwettig heeft gemarginaliseerd, moet onderhandelen, inclusief een aantal militante en ideologische groepen onder de paraplu van de Beweging Vrij Papua (OPM). Maar hij geeft toe dat "een permanente oplossing vereist dat beide partijen hun fundamentele belangen moeten kunnen veiligstellen, dus de betrokken partijen moeten er oog voor krijgen, dat beide partijen de overeenkomst meer kunnen zien als een overwinning dan als een nederlaag. ------------------------- Bron: www.ambon.com ; www.fkmcpr.nl ; PEACE IS POSSIBLE IN PAPUA IF…… Vertaling: Henk Oudman, Groningen.

18.2.07

Pulang ke tanah Maluku

Geacht Redaktie Aboroe ----------------- Hier een korte familie bericht van de Timis uit Opheusden: ----------------- Op 8 februari jl hebben wij ( op zijn wens ) Bapa Pesia Timisela opgegraven en op 10 februari is hij onder begeleiding van zijn echtgenote Mama Colo Timisela – Saija en kinderen / kleinkinderen naar zijn geliefde Maluku terug gevlogen. Vandaag 12 februari wordt hij herbegraven op Aboroe. De wens van onze geliefde papa Pesia is om op Aboru (waar hij geboren is) te worden begraven naast zijn moeder – (onze nene Oba Timisela) Een familie nieuws die wij met alle Aboroe geliefden in Nederland willen delen. ----------------- Namens de Timis uit Opheusden. ----------------- Amatoo ----------------- Nico Timisela. Adriaan Paulenstraat 26 6833 LD Arnhem. 026-3515550 / 06-22818073

5.2.07

Maluku een Voorbeeld van Verzoening en Vrede voor heel Indonesië.

Contents: 1. Maluku an Example of Reconciliation and Peace for entire Indonesia (Secr. Gerakan Maluku) 2. Religious Leaders praying together for Peace in the Moluccas (Balagu.com; Translation SGM) 1. Maluku een Voorbeeld van Verzoening en Vrede voor heel Indonesië. -------------------------------- Groningen, 2-2-2007 ------------------------------- De kerusuhan heeft kunnen ontstaan omdat de religieuze gemeenschappen in Maluku uit elkaar waren gegroeid. Als antwoord daarop is tijdens de kerusuhan de verzoeningsbeweging Baku Bae ontstaan. Die heeft intussen veel bereikt op het gebied van de toenadering tussen de moslimgemeenschap en de christengemeenschap in Maluku. Onderstaand artikel is daar getuige van. Op het punt van de verzoening is Maluku misschien wel verder dan Poso-Sulawesi. Dat komt door het actieve verzoeningswerk in Maluku. Dit is inderdaad een reden voor Molukkers, moslims en christenen, om trots te zijn. ------------------------------- Wat is de plaats van de Molukse vrijheidsstrijd is dit geheel? Beide kerusuhans, die van 1999 en die van 2004, waren erop gericht de RMS te bestrijden. Tijdens de eerste kerusuhan is de RMS verder opgebloeid, met name in de vorm van de RMS-vlaghijsacties van het FKM. ------------------------------- Nu, na de kleine kerusuhan van 25-4-2004, lijkt ook het FKM ondergronds te zijn gegaan. De vraag is: is de RMS nu dood, of heeft ze zozeer wortel geschoten onder de Molukse bevolking, en voelt ze zich zo sterk, dat ze voorlopig openbaar optreden achterwege kan laten, in afwachting van betere tijden? Ze heeft toch al laten zien dat ze er is! Moses Tuwanakotta heeft er negen jaar gevangenis voor gekregen. Een beter bewijs dat de RMS leeft in Maluku is er niet! ---------------------------- Wij geloven dat laatste ook. RMS-ers zijn wel voor vrijheid en onafhankelijkheid van Maluku, maar ze zijn niet tegen een beleid van noodhulp, corruptiebestrijding en verzoening. Activiteiten voor vrede en vezoening zullen niet door de RMS tegengewerkt worden, maar actief gesteund. ---------------------------- Wij wensen alle activiteiten voor Vrede en Verzoening in Maluku veel succes! Mae Ite Oso Sama Sama (Kom laten we samenwerken) Secr. Gerakan Maluku ------------------------------ 2. Religieuze Leiders bidden samen voor Maluku. Balagu.com; 26-1-2007 Reporter: Rudi Fofid. ----------------- Ambon: ------------------------------- Duizenden aanhangers van de Nahdatul Ulama (NU = de gematigde moslimpartij onder leiding van Abdurahman Wahid) hebben zich op woensdag 24-1-2007 op het Merdeka Plein in Ambon verzameld. Ze hebben geluisterd naar de openbare toespraak door de Algemene Voorzitter van het Centrale Bestuur van de NU, Hadji Hasyim Muzadi. In het kader van de uitvoering van het programma hebben om beurten vijf religieuze leiders een gebed uitgesproken voor de vrede in Maluku. Het programma is een initiatief van de Raad van Gewestelijke Leiders van de NU in Maluku dat uitgevoerd wordt tegelijk met de installatie van een nieuw leidersteam onder voorzitterschap van Muhammad Pelupessy. De vijf geestelijke leider die in deze gebedsronde optraden zijn de moslimleider Hadji Abdul Wahab Polpoke, de Bisschop van de Diocese Ambon Monseigneur PC Mandagi, de ex-Voorzitter van de Synode van de Molukse Protestantse Kerk (GPM), ds . I.W.J. Hendriks, de Boeddhistische Geestelijke Dhyanavira, en de Hindoeleider Wayan Suwira Satria. --------------------------------- Behalve dat zij gebeden hebben voor de versterking van de vrede in de Molukken, hebben zij ook gebeden voor bescherming van het volk tegen verschillende vormen van rampen en corruptie. Voor de gebedsronde heeft de NU-leider Hasyim Muzadi zijn openbare rede gehouden, die langer dan een uur geduurd heeft. De NU-aanhang luisterde met enthousiasme naar wat Mazudi zei over de Islam en de NU-cultuur. Hij spoorde de mensen aan om altijd de vrede te bewaren en om altijd samen te werken met de andere godsdiensten in Maluku. Als dat op consistente wijze gedaan wordt, dan zei Muzadi ervan overtuigd te zijn dat Maluku de inzinking te boven zal komen: "IK BEN OPTIMISTISCH DAT MALUKU DAN OP HET GEBIED VAN TOLERANTIE EN VERZOENING EEN VOORBEELD ZAL ZIJN VOOR DE ANDERE INDONESISCHE PROVINCIES". -------------------------------- Alle mensen kunnen leren van Maluku, zei hij. Muzadi vroeg ook aan de aanhangers van de NU om voortdurend de gematigde vorm van de Islam van de NU te bevorderen, en niet te vervallen in extremisme. Daarom deed hij ook een appel aan de gemeente om de zuiverheid van de islam-godsdienst te bewaren. Want als de Islam verdeeld raakt, dan kan er extremisme ontstaan, die zelfs zover kan gaan dat ze gemakkelijk geprovoceerd kan worden om in conflict te komen met andere godsdiensten, zo benadrukte hij. Muzadi verklaarde blij te zijn bij het zien dat de situatie in Ambon op dit moment al veel beter is dan drie jaar geleden. --------------------------------- Hij prees de Gouverneur Karel Albert Ralahalu, omdat hij erin geslaagd is om de door het Conflict verscheurde samenleving weer bijeen te brengen. Daarom hoopt hij dat de NU-aanhangers door zullen gaan met het stichten van vrede, want de Islam is een Godsdienst van de Vrede, evenals ook de andere godsdiensten. In de Stad Ambon is na het Conflict van 1999, en die van 2004, de situatie nu al veel vrediger. De activiteiten van de burgers zitten nu niet meer zo muurvast als voorheen. De markt, het busstation, de scholen en de centra voor amusement en recreatie worden nu niet langer gemonopoliseerd door één van de gemeenschappen. ---------------------------------- Deze week nog ontstond er op het Busstation Mardika, in het stadscentrum, een gevecht tussen twee chauffeurs van verschillende godsdiensten. Dit gevecht heeft op geen enkele manier de solidariteit van de bevolking opgewekt, zoals vroeger tijdens het Conflict. Muzadi zei dat deze situatie een voorbeeld moet zijn voor de bevolking van Poso, Midden-Sulawesi. In Poso vermengen de extremisten zich nog met de bevolking, maar in Maluku niet meer. Daarom handhaaft de bevolking in Maluku de veiligheid beter, vergeleken met Poso. ----------------------------------- De bisschop van Diocese Amboina, Monseigneur Mandagi zei desgevraagd over de situatie in Maluku, dat hij moet toegeven dat er op het gebied van vrede en verzoening al veel vooruitgang is geboekt. Maar hij zette nog wel vraagtekens bij het probleem van de vluchtelingen, dat nog steeds niet is opgelost, want dit is toch een zaak die te maken heeft met gerechtigheid en mensenrechten. ---------------------------------- In Maluku zijn er op dit moment nog duizenden vluchtelingen; het precieze aantal is niet bekend. Eerst hebben de Sociale Dienst van de Provincie Maluku en het Commando Centrum voor de Bestrijding van het Vuchtelingenvraagstuk cijfers van nog resterende vluchtelingen gepubliceerd van wel 3.800 gezinnen. Dit cijfer zou bij nader onderzoek wel eens kunnen aangroeien tot 8.000 gezinnen, en nog verder tot 15.000 gezinnen. ----------------------------------- Bron: www.balagu.com ; LINTAS AGAMA DOAKAN MALUKU. Vertaling: Secr. Gerakan Maluku.